北京交通大学光学第二次大作业.docx
- 文档编号:6039028
- 上传时间:2023-01-03
- 格式:DOCX
- 页数:13
- 大小:358.98KB
北京交通大学光学第二次大作业.docx
《北京交通大学光学第二次大作业.docx》由会员分享,可在线阅读,更多相关《北京交通大学光学第二次大作业.docx(13页珍藏版)》请在冰豆网上搜索。
北京交通大学光学第二次大作业
光学第二次大作业
Apllication3.9
1.源程序
d=0.01;
Lamda=0.0005;
a=0.02;
N=20;
X=4000;
Y=(-200:
0.01:
200);
A=Y/X;
D=(sin(pi*(d/Lamda)*A)./(pi*(d/Lamda)*A)).^2;
I=(sin(pi*(a/Lamda)*A*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda)*A))).^2;
Y=(sin(pi*(a/Lamda).*A*N)).^2;
P=D.*I;
figure
(1);
subplot(2,1,1);
plot(A,I,A,Y);
axis([-0.050.0501]);%PLOTSLIMITS
xlabel('\A');
legend('I(\A)','Y(\A)');
subplot(2,1,2);
plot(A,I,A,D,A,P);
axis([-0.050.0501]);%PLOTSLIMITS
xlabel('\A');
legend('I(\A)','D(\A)','P(\A)');
为看清主极大间的次级大,可逐步将坐标范围缩小
结论:
由图像可以看出,
(1)P(Y)=1时,I(Y)=0
(2)在相邻主极大之间存在N-2个次级大,如题目N=20时,N-2=18
(3)在相邻主极大之间存在N-1个极小值,如题目N=20时,N-1=19
2.
a.源代码:
Theta=(-1.401:
0.0002:
1.4);
d=0.0018;
Lamda=0.0005;
a=0.0036;
N=6;
D=(sin(pi*(d/Lamda)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda)*sin(Theta))).^2;
I=(sin(pi*(a/Lamda)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda)*sin(Theta)))).^2;
Y=(sin(pi*(a/Lamda).*sin(Theta)*N)).^2;
P=D.*I;
figure
(1);
subplot(2,1,1);
plot(Theta,I,Theta,Y);
axis([-0.60.601]);%PLOTSLIMITS
xlabel('\theta');
legend('I(\theta)','Y(\theta)');
subplot(2,1,2);
plot(Theta,I,Theta,D,Theta,P);
axis([-0.60.601]);%PLOTSLIMITS
xlabel('\theta');
legend('I(\theta)','D(\theta)','P(\theta)');
对比下图,theta范围较小时的图
结论:
两图对比可以看出,Theta范围越大则各主极大间距越小
b.源代码:
Theta=(-1.401:
0.0002:
1.4);
d=0.0009;
Lamda=0.0005;
a=0.0036;
N=6;
D=(sin(pi*(d/Lamda)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda)*sin(Theta))).^2;
I=(sin(pi*(a/Lamda)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda)*sin(Theta)))).^2;
Y=(sin(pi*(a/Lamda).*sin(Theta)*N)).^2;
P=D.*I;
figure
(1);
subplot(2,1,1);
plot(Theta,I,Theta,Y);
axis([-0.60.601]);%PLOTSLIMITS
xlabel('\theta');
legend('I(\theta)','Y(\theta)');
subplot(2,1,2);
plot(Theta,I,Theta,D,Theta,P);
axis([-0.60.601]);%PLOTSLIMITS
xlabel('\theta');
legend('I(\theta)','D(\theta)','P(\theta)');
结论:
通过对比可以看出,d的值越小,各主极大的值越大。
C.
源程序:
1)N=6时,
Theta=(-1.401:
0.0002:
1.4);
d=0.0018;
Lamda1=0.0004;
Lamda2=0.0007;
a=0.0036;
N=6;
D1=(sin(pi*(d/Lamda1)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda1)*sin(Theta))).^2;
I1=(sin(pi*(a/Lamda1)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda1)*sin(Theta)))).^2;
D2=(sin(pi*(d/Lamda2)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda2)*sin(Theta))).^2;
I2=(sin(pi*(a/Lamda2)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda2)*sin(Theta)))).^2;
figure
(1);
subplot(1,1,1);
plot(Theta,I1,'b',Theta,D1,'b',Theta,I2,'r',Theta,D2,'r');
axis([-0.60.601]);%PLOTSLIMITS
xlabel('\theta');
legend('I(\theta)','Y(\theta)');
2)N=3时,
源程序:
Theta=(-1.401:
0.0002:
1.4);
d=0.0018;
Lamda1=0.0004;
Lamda2=0.0007;
a=0.0036;
N=3;
D1=(sin(pi*(d/Lamda1)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda1)*sin(Theta))).^2;
I1=(sin(pi*(a/Lamda1)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda1)*sin(Theta)))).^2;
D2=(sin(pi*(d/Lamda2)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda2)*sin(Theta))).^2;
I2=(sin(pi*(a/Lamda2)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda2)*sin(Theta)))).^2;
figure
(1);
subplot(1,1,1);
plot(Theta,I1,'b',Theta,D1,'b',Theta,I2,'r',Theta,D2,'r');
axis([-0.60.601]);%PLOTSLIMITS
xlabel('\theta');
legend('I(\theta)');
3)N=9时,
源程序:
Theta=(-1.401:
0.0002:
1.4);
d=0.0018;
Lamda1=0.0004;
Lamda2=0.0007;
a=0.0036;
N=9;
D1=(sin(pi*(d/Lamda1)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda1)*sin(Theta))).^2;
I1=(sin(pi*(a/Lamda1)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda1)*sin(Theta)))).^2;
D2=(sin(pi*(d/Lamda2)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda2)*sin(Theta))).^2;
I2=(sin(pi*(a/Lamda2)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda2)*sin(Theta)))).^2;
figure
(1);
subplot(1,1,1);
plot(Theta,I1,'b',Theta,D1,'b',Theta,I2,'r',Theta,D2,'r');
axis([-0.60.601]);%PLOTSLIMITS
xlabel('\theta');
legend('I(\theta)');
结论:
由图比较可以看出,当N越大主极大宽度越宽,不同波长的光波光强重叠程度越小
d.
源程序:
Theta=(-1.401:
0.0002:
1.4);
d=0.0018;
Lamda1=0.0005;
Lamda2=0.00055;
a=0.0036;
N=9;
D1=(sin(pi*(d/Lamda1)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda1)*sin(Theta))).^2;
I1=(sin(pi*(a/Lamda1)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda1)*sin(Theta)))).^2;
D2=(sin(pi*(d/Lamda2)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda2)*sin(Theta))).^2;
I2=(sin(pi*(a/Lamda2)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda2)*sin(Theta)))).^2;
P1=D1.*I1;
P2=D2.*I2;
figure
(1);
subplot(1,1,1);
plot(Theta,P1,'b',Theta,P2,'r');
axis([-0.60.601]);%PLOTSLIMITS
xlabel('\theta');
legend('I(\theta)','Y(\theta)');
N=10时,源程序:
Theta=(-1.401:
0.0002:
1.4);
d=0.0018;
Lamda1=0.0005;
Lamda2=0.00055;
a=0.0036;
N=10;
D1=(sin(pi*(d/Lamda1)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda1)*sin(Theta))).^2;
I1=(sin(pi*(a/Lamda1)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda1)*sin(Theta)))).^2;
D2=(sin(pi*(d/Lamda2)*sin(Theta))./(pi*(d/Lamda2)*sin(Theta))).^2;
I2=(sin(pi*(a/Lamda2)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda2)*sin(Theta)))).^2;
P1=D1.*I1;
P2=D2.*I2;
figure
(1);
subplot(1,1,1);
plot(Theta,P1,'b',Theta,P2,'r');
axis([-0.60.601]);%PLOTSLIMITS
xlabel('\theta');
legend('I(\theta)','Y(\theta)');
放大可观察
N=20时,
N=3时,
N=2时,
结论:
由瑞利判据可知,两条波长相近谱线,由于色散而分开的距离正好使一条谱线强度的极大值和另一谱线极大值边上的极小值重合,则两谱线恰好能被分辨。
由公式计算A=λ/Δλ=10则当N=10时,两条谱线可以恰好被分辨,通过作图也可看出,当N小于10时。
两谱线无法被分辨。
3.
在标准的情况下,则令I=1,又已知I=(sin(pi*(a/Lamda)*sin(Theta)*N)./(N*sin(pi*(a/Lamda)*sin(Theta)))).^2,则解得a*sinθ*N/λ=k,其中k为整数,则a*sinθ=k/N*λ=mλ,其中m为整数,即为光栅方程。
- 配套讲稿:
如PPT文件的首页显示word图标,表示该PPT已包含配套word讲稿。双击word图标可打开word文档。
- 特殊限制:
部分文档作品中含有的国旗、国徽等图片,仅作为作品整体效果示例展示,禁止商用。设计者仅对作品中独创性部分享有著作权。
- 关 键 词:
- 北京 交通大学 光学 第二次 作业